E-mail Rob

Hebben hangouderen een imagoprobleem? (27 augustus 2006)
Eerder meldde ik hier mijn betrokkenheid bij het Eerste Haagse Hangouderencafé. Een goede vriendin maakte me attent op eenmogelijk imagoprobleem. Tijdens een bezoek aan Londen, was haar opgevallen dat in Engeland heel andere termen voor ons oudjes (ook zo´n manier om jezelf te typeren) te benoemen. De term die me vooral aansprak was super adults. Een korte oriëngtatie op internet lever al bijna
2.500 hits op. Weliswaar gaan de meesten over korting voor bejaarden (sorry) en vakanties in afgeschermde oorden en op cruiseschepen, maar er daagt ook iets aan de horizon van trots, zelfbewustzijn...
Misschien iets voor een volgende keer in het Hangouderencafé?

Morgen is het dan zo ver... (18 augustus 2006)
Morgen is het dan zover, dat ik zestig word. Vijftig was al erg, ik herinner me dat ik weken voor die dag een rot humeur had. Nu is dat gelukkig niet zo, maar vrolijk kan ik er niet van worden. Laat het maar snel voorbij gaan, het wordt gelukkig vanzelf 20 augustus, en dan is er... het Hangouderencafé, daar heb ik wel zin in. Ben wel heel erg benieuwd of er oudjes, en hoeveel komen opdagen. En of de Gray Chippendales komen. Je weet maar nooit.

Trots op... (14 augustus 2006)
Vanessa, zelden zo´n stralende moeder gezien op de dag van de bevalling. Ze is een dochter van zus Manja (op wie ik ook enorm trots ben, maar daarover later). Ze had, samen met man Luc, al twee schattige dochtertjes: Marion en Julie, maar nu is er dus een derde dochter Lou bij gekomen. Nog een reden om snel weer naar Marseille af te reizen, waar mijn zus en familie wonen.

Trots op... (12 augustus 2006)
Mijn Opa heeft zijn hele leven in de auto´s gezeten. Of eigenlijk, hij begon op de paardentram in Rotterdam, maar werd al gauw chauffeur. Hier is hij zo´n 20 jaar. Als ik het goed zie op de H 70, merk + eigenaar onbekend. Het moet een kleine 100 jaar geleden zijn geweest.

Trots op... (10 augustus 2006)
Eindelijk kan ik ook in de rubriek Trots op..., want vandaag met gepaste trots het onderstaande persbericht gestuurd.

Every Winner Has a Coach bestaat vijf jaar!
Toen dit netwerk van acht loopbaancoaches zich in 2001 als een van de eersten op internet presenteerde, was het de vraag of deze wijze van aanbieden van loopbaanbegeleiding zou aanslaan.
Inmiddels is dat duidelijk. In de afgelopen jaren is de site
(www.everywinnerhasacoach.com en www.everywinnerhasacoach.nl) door tienduizenden bezoekers geraadpleegd, gemiddeld ruim duizend bezoekers per maand. Honderden van hen mailden hun vraag of probleem naar de coach van hun keuze, waarna contact werd opgenomen voor de volgende stap, meestal een kennismakingsgesprek, waarin wordt nagegaan welke vorm van begeleiding het beste past en verdere afspraken gemaakt.
Bedrijven, maar vooral individuele werknemers of werkzoekenden maken van deze dienst gebruik. Zij stellen het op prijs direct contact te kunnen opnemen met een coach, die ze – al is het summier – via de site kunnen leren kennen via een foto en een persoonlijke tekst. 

Volwaardig aanbod: van coaching, via IRO tot outplacement
De coaches van Every Winner Has a Coach bieden het gehele scala van loopbaanbegeleiding: coaching, business-coaching, loopbaanbegeleiding, outplacement en IRO. Voor deze laatste vorm van begeleiding, de Individuele Reïntegratie Overeenkomst, waarvoor uitkeringsgerechtigden (o.a. WW en WAO/WIA) in aanmerking kunnen komen, is een aparte site opengesteld: www.everywinnerhasacoach.net.
De acht coaches bieden hun diensten gespreid over het land aan, met nadruk op de Randstad, midden en Oost Nederland. 

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met
Rob van Eeden
vaneeden@everywinnerhasacoach.com
070-3616826 of 0628-277536

Vannacht gedroomd (8 augustus 2006)
Ik bevind me in een grote kantoorruimte, een soort kantoortuin. Patrick Boel (een oud-collega, vriend) komt naar me toe en zegt: “Het wordt echt tijd dat je een nieuw pak laat maken, dat oude is veel te dik. Het moet veel lichter zijn, iets Amerikaans. Wacht maar, ik roep Jan  Paul wel even, die weet er alles van.” Ik zie Jan Paul van Soest (ook een oud-collega) binnenkomen. Zijn pak vind ik er nogal vreemd uitzien, heel hoog gesloten. En het lijkt helemaal niet licht van stof, maar juist dik en kartonachtig...

Opa vertelt (7 augustus 2006)
Precies 39 jaar geleden werkte ik in de zomer op het Scheveningse strand, in de strandstoelen. Precies 200 van die grote rieten strandstoelen zette ik elke morgen tussen 6 en 7 weer netjes op drie rijen. En de hele dag liep ik met mijn tasje kaartjes te verkopen, tenminste als het mooi weer was. De ´plank´ speelde een belangrijke rol in dat werk, misschien daarover nog eens later. Nu iets anders.

Gisteren liepen Hanneke, haar zus Ineke en ik over die plank op een mooie zomernamiddag aan het niet zo drukke strand. De plank is inmiddels een breed betonnen pad, bovenaan het strand, langs de vele strandtenten. Nu is het ook rechts (als je naar het zuiden loopt) een en al terras en consumptie, vroeger stonden er alleen die rieten stoelen.
Nieuw was het loungegebeuren dat de meeste tenten hebben. Geen aangename beelden leverde dat op: uitgezakte twintigers en dertigers, drinkend en snackend met verveelde gezichten hangend in een overvloed van schuimrubber en kussens.
Nee, vrolijk werd opa daar niet van. Dan nog maar liever hangouderen of een avondje tv op bank met oma en Van Lieshout plus Werner Herzog, gisteravond.
That´s life!

Rimpelratten (6 augustus 2006)
Zo worden wij oudjes al genoemd. Een simpele opdracht bij Google is voldoende om daar achter te komen. Je komt ze overal tegen: in de supermarkt voeren ze een ware terreur en bij de kapper of in de bus. Met hun rollators, wandelstokken, klepperende gebitten en slofschoenen. Veel erger dan moeders met kinderen, hoe verschrikkelijk die ook zijn. Gelukkig is er binnenkort het Hangouderencafé.
En mag ik u even voorstellen aan Meneer Houtvast met een glasheldere analyse?
En een leuk nieuwsfilmpje van  RTL is hier te vinden.

Vannacht gedroomd (5 augustus 2006)
In de nieuwe serie non-entries: vannacht en vele voorgaande nachten wild en woest gedroomd, maar ik kan me er helaas niets van herinneren.

Wat is een weblog fijn (4 augustus 2006)
Je moet er iedere keer een stukje voor schrijven, al is het maar een zinnetje.
Zo, dat was dat!